Het is een roerige periode waarin we op dit moment verkeren en niemand weet hoe de wereld er uit zal zien na deze fase. Wat zeker is, is het feit dat we de geschiedenisboeken in zullen gaan met voor en na de crisis en dat alles anders zal zijn.
Wat ik innig hoop is dat dit een periode zal zijn waarin we reflecteren, waarin we ons bezinnen en resetten en terugpakken op datgene wat er nou echt belangrijk is. Waardevolle lessen zullen we hiervan kunnen meenemen en het leven zal nooit meer achteloos aan ons voorbij gaan is mijn hoop. Persoonlijk contact, rekening houden met elkaar en een beetje op elkaar letten is het devies. Wellicht dat we elkaar wat vaker kunnen treffen bij een goed glas wijn in plaats van een achteloos berichtje via WhatsApp of messenger. Een leven waarin we weer samen feest vieren in plaats van de eeuwige jacht naar nog meer.
Het is wel mooi om te zien dat dit een periode is waarin de creativiteit van de mens komt bovendrijven, waar wijnboeren updates geven hoe de wijngaard erbij ligt en welk werk ze erin hebben verricht. Het geeft inzichten in de everyday struggle van dit prachtige beroep, laat zien hoeveel werk er zit in dat achteloze glaasje chardonnay op een mooie zomerdag op het terras aan de kust. Het geeft waardering voor het ambacht. Deze boeren, weliswaar op dit moment moederziel alleen ploeterend in hun gaarden, zijn nog steeds bezig voor u.
Als we straks weer naar buiten mogen, elkaar weer mogen zien en treffen en als we dan samen weer drinken, laten we dan het glas heffen op deze boeren.
Gastblog van Edwin Loos, hoofdredacteur Culinaire Saisonnier.
